Εκατοντάδες χρόνια πριν, οι πρακτικοί θεραπευτές ανακάλυψαν τις θαυματουργές δοσολογίες των φυτικών φαρμάκων. Διάβασε ποια από αυτά εξακολουθούν να έχουν ισχύ.
Μελισσόχορτο
Ένα βάλσαμο για το μυαλό
Τι λέει η παράδοση: Η melissa officinalis ή αλλιώς μελισσόχορτο, είναι μέλος της οικογενείας του δυόσμου. Εκατοντάδες χρόνια πριν, οι άνθρωποι ανακάλυψαν τη θαυματουργή δράση του σε προβλήματα άγχους, μειωμένης μνήμης, αϋπνίας και δυσπεψίας. «Είναι αποτελεσματικό κατά των δαγκωμάτων από ζώα, βοηθάει στην καλή λειτουργία της καρδιάς και διώχνει μακριά κάθε μελαγχολία και στεναχώρια», έγραφε κατά τους Ελισαβετιανούς χρόνους (1597) ο βοτανολόγος John Gerard.
Τι αποκαλύπτει η έρευνα: «Πρόκειται τις προσεχείς μέρες να υποβληθείς σε κάποιο τεστ,
έχεις μία παρουσίαση ή κάποια άλλη διαδικασία που σε γεμίζει με άγχος; Όπως συνέβαινε και τα παλιά χρόνια, ένα ρόφημα από μελισσόχορτο θα σε βοηθήσει να κοιμηθείς βαθιά το προηγούμενο βράδυ και να είσαι ήρεμη και συγκεντρωμένη τη μεγάλη στιγμή», διαβάζουμε σε άρθρο του 2003, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Neuropsychopharmacology. Οι ερευνητές επίσης θεωρούν το φυτό αυτό πολύ δραστικό σε περιπτώσεις πανικού. «4 εβδομάδες αρωματοθεραπείας με μελισσόχορτο σε ασθενείς με σοβαρή άνοια έχουν αποτέλεσμα τη μείωση της σύγχυσης και της ταραχής που τους καταλαμβάνει», αναφέρει μελέτη του 2002 στην επιθεώρηση Journal of Clinical Psychiatry, ενώ «4 μήνες θεραπείας με αλκοολούχο βάμμα του φυτού δρα πολύ αποτελεσματικά σε ασθενείς με Alzheimer», σύμφωνα με άρθρο του 2003 στο Journal of Neurology, Neurosurgery and Psychiatry. Το βάλσαμο του μελισσόχορτου φαίνεται ότι ηρεμεί τον υπερκινητικό θυρεοειδή αδένα (ασθένεια Grave), σύμφωνα με τον Eric Yarnell, ND, επίκουρο καθηγητή Βοτανολογίας στο Bastyr University. Επίσης πολύ σημαντική είναι η συμβολή του στην καταπολέμηση των ιών, ενώ η αντιβακτηριακή και αντιισταμινική του δράση το καθιστά άριστη θεραπεία για μολύνσεις και αλλεργίες.
Πώς θα ωφεληθείς: Σύμφωνα με τη Βοτανολόγο Linda Different Cloud, PhD, μέλος του τμήματος Εθνοβοτανολογίας του Montana State University, για να λάβεις τις ευεργετικές ιδιότητες του μελισσόχορτου, μπορείς να κάνεις τα εξής: ρίξε 20 πρέζες ξεραμένου φυτού σε ένα λίτρο νερό και πιες 2-4 φλιτζάνια τη μέρα (καταπολεμά τους πόνους της περιόδου) ή φτιάξε αφέψημα με μια μικρή χούφτα βοτάνου σε ένα λίτρο νερό (2 φλιτζάνια τη μέρα για ημικρανίες, ιλίγγους). Ακόμη, για εξωτερική χρήση (λοσιόν, κολπικές πλύσεις, κ.ά.), θα χρειαστείς 1 και 1/2 χούφτα βοτάνου σε1 λίτρο
νερό.
Προσοχή: Αν λαμβάνεις αγωγή για το θυρεοειδή, συμβουλέψου το γιατρό σου, καθώς το βότανο μπορεί να επηρεάσει τη δοσολογία.
Ένα βάλσαμο για το μυαλό
Τι λέει η παράδοση: Η melissa officinalis ή αλλιώς μελισσόχορτο, είναι μέλος της οικογενείας του δυόσμου. Εκατοντάδες χρόνια πριν, οι άνθρωποι ανακάλυψαν τη θαυματουργή δράση του σε προβλήματα άγχους, μειωμένης μνήμης, αϋπνίας και δυσπεψίας. «Είναι αποτελεσματικό κατά των δαγκωμάτων από ζώα, βοηθάει στην καλή λειτουργία της καρδιάς και διώχνει μακριά κάθε μελαγχολία και στεναχώρια», έγραφε κατά τους Ελισαβετιανούς χρόνους (1597) ο βοτανολόγος John Gerard.
Τι αποκαλύπτει η έρευνα: «Πρόκειται τις προσεχείς μέρες να υποβληθείς σε κάποιο τεστ,
έχεις μία παρουσίαση ή κάποια άλλη διαδικασία που σε γεμίζει με άγχος; Όπως συνέβαινε και τα παλιά χρόνια, ένα ρόφημα από μελισσόχορτο θα σε βοηθήσει να κοιμηθείς βαθιά το προηγούμενο βράδυ και να είσαι ήρεμη και συγκεντρωμένη τη μεγάλη στιγμή», διαβάζουμε σε άρθρο του 2003, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Neuropsychopharmacology. Οι ερευνητές επίσης θεωρούν το φυτό αυτό πολύ δραστικό σε περιπτώσεις πανικού. «4 εβδομάδες αρωματοθεραπείας με μελισσόχορτο σε ασθενείς με σοβαρή άνοια έχουν αποτέλεσμα τη μείωση της σύγχυσης και της ταραχής που τους καταλαμβάνει», αναφέρει μελέτη του 2002 στην επιθεώρηση Journal of Clinical Psychiatry, ενώ «4 μήνες θεραπείας με αλκοολούχο βάμμα του φυτού δρα πολύ αποτελεσματικά σε ασθενείς με Alzheimer», σύμφωνα με άρθρο του 2003 στο Journal of Neurology, Neurosurgery and Psychiatry. Το βάλσαμο του μελισσόχορτου φαίνεται ότι ηρεμεί τον υπερκινητικό θυρεοειδή αδένα (ασθένεια Grave), σύμφωνα με τον Eric Yarnell, ND, επίκουρο καθηγητή Βοτανολογίας στο Bastyr University. Επίσης πολύ σημαντική είναι η συμβολή του στην καταπολέμηση των ιών, ενώ η αντιβακτηριακή και αντιισταμινική του δράση το καθιστά άριστη θεραπεία για μολύνσεις και αλλεργίες.
Πώς θα ωφεληθείς: Σύμφωνα με τη Βοτανολόγο Linda Different Cloud, PhD, μέλος του τμήματος Εθνοβοτανολογίας του Montana State University, για να λάβεις τις ευεργετικές ιδιότητες του μελισσόχορτου, μπορείς να κάνεις τα εξής: ρίξε 20 πρέζες ξεραμένου φυτού σε ένα λίτρο νερό και πιες 2-4 φλιτζάνια τη μέρα (καταπολεμά τους πόνους της περιόδου) ή φτιάξε αφέψημα με μια μικρή χούφτα βοτάνου σε ένα λίτρο νερό (2 φλιτζάνια τη μέρα για ημικρανίες, ιλίγγους). Ακόμη, για εξωτερική χρήση (λοσιόν, κολπικές πλύσεις, κ.ά.), θα χρειαστείς 1 και 1/2 χούφτα βοτάνου σε
Προσοχή: Αν λαμβάνεις αγωγή για το θυρεοειδή, συμβουλέψου το γιατρό σου, καθώς το βότανο μπορεί να επηρεάσει τη δοσολογία.
Κρεμμύδι
Ένα φυσικό... αναβολικό
Τι λέει η παράδοση: Είναι γνωστό από την αρχαιότητα ακόμα για τις πολύτιμες ιδιότητές του. Στην αρχαία Μεσοποταμία, μάλιστα, θεωρούνταν ότι θεραπεύει σχεδόν τα πάντα, ενώ το συνιστούσαν ιδιαιτέρως για την αντιμετώπιση του διαβήτη. Στις αρχές του 20ού αιώνα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο William Boericke, MD, πρότεινε τα κρεμμύδια σε περιπτώσεις ασθενών με αναπνευστικά προβλήματα, αλλά και σε περιστατικά δυσπεψίας. Οι αρχαίοι Έλληνες Ολυμπιονίκες, πάλι, πιστεύοντας ότι τα κρεμμύδια ενισχύουν την αθλητική τους απόδοση, έπιναν το ζωμό τους ή τα ξεφλούδιζαν και τα έτριβαν στο σώμα τους πριν τους αγώνες.
Τι αποκαλύπτει η έρευνα: Μία σειρά από νεότερες έρευνες έχουν επιβεβαιώσει πολλές από τις παλαιότερες χρήσεις των κρεμμυδιών. Τα θειούχα συστατικά τους (thiosulfinates), στα οποία οφείλεται και η έντονη μυρωδιά τους, μειώνουν τα συμπτώματα του διαβήτη και προστατεύουν από καρδιοαγγειακές νόσους. Επιπλέον, το κρεμμύδι αποτελεί την πλουσιότερη πηγή κερκετίνης, μιας αντιοξειδωτικής ουσίας, της οποίας η δράση συνδέεται με την καταπολέμηση του καρκίνου του στομάχου. Βοηθά στην καλή κυκλοφορία του αίματος, μειώνει την ολική χοληστερόλη, αυξάνει την «καλή» HDL χοληστερόλη, αποτρέπει την εμφάνιση θρόμβων, καταπολεμά το άσθμα, τη χρόνια βρογχίτιδα, την αλλεργική ρινίτιδα, την αρτηριοσκλήρυνση και τις μολύνσεις. Διαθέτει αντιφλεγμονώδη, αντιβιοτική και μικροβιοκτόνο δράση και αντικαρκινικές ιδιότητες. Η κερκετίνη διαθέτει επίσης καταπραϋντική δράση. Και τελικά φαίνεται πως οι αρχαίοι Έλληνες είχαν δίκιο: Μία έρευνα του 2009, η οποία καταγράφηκε στην επιθεώρηση «International Journal of Sport Nutrition and Exercise Metabolism», αποκάλυψε ότι η κερκετίνη αυξάνει την αντοχή - μετατρέποντας έτσι το κρεμμύδι στο πιο νόμιμο... αναβολικό.
Πώς θα ωφεληθείς: Οι ειδικοί αναφέρουν στο «Federation of European Biochemical Socities» ότι το κρεμμύδι μπορεί να κρατήσει μακριά το γιατρό περισσότερο απ' ό,τι ένα μήλο, καθώς το σώμα σου απορροφά την κερκετίνη στο κρεμμύδι τρεις φορές περισσότερο από ό,τι στο μήλο. Και όπως μας προτείνει ο Michael Havey, PhD, γενετιστής και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin «θα δεσμεύσουμε περισσότερα θειούχα συστατικά από το κρεμμύδι, αν προτιμήσουμε τις πιο ζωηρόχρωμες εκδοχές του. Και επειδή η υψηλή θερμοκρασία ελαττώνει τα θειούχα συστατικά, καλό είναι να τα καταναλώνουμε ωμά ή έστω ελαφρά μαγειρεμένα». Τέλος, «επειδή υπάρχουν πολλοί τύποι και πολλές εκδοχές μαγειρέματος, είναι δύσκολο να συστήσουμε μια αναγκαία ποσότητα κατανάλωσης. Το πιο ασφαλές λοιπόν είναι να το κάνεις μέρος της τυπικής διατροφής σου».
Πιπέρι Καγιέν
Άμεσο καταπραϋντικό
Τι λέει η παράδοση: Η μεταφορά του κόκκινου καγιέν πιπεριού -λέγεται επίσης τσίλι- από το Νέο Κόσμο στον Παλιό (στην Ευρώπη) έχει πιστωθεί στον Χριστόφορο Κολόμβο. Το -εύκολο στην καλλιέργειά του- τσίλι γρήγορα κατέκτησε σημαίνουσα θέση στην παραδοσιακή μαγειρική αλλά είχε και συστηματική χρήση σε γιατροσόφια σε όλο τον κόσμο. Οι πρακτικοί γιατροί μάλιστα το χρησιμοποιούσαν διά πάσα νόσον, τόσο για τους πόνους όσο και για αφροδισιακό. Η καυτερή του γεύση οφείλεται στην ουσία καψαϊκίνη, η οποία είναι γνωστή ως αναλγητική ουσία καταπραΰνει τους μυϊκούς πόνους, τις μετεγχειρητικές ενοχλήσεις και τους πόνους στις αρθρώσεις. Οι έρευνες έχουν αποδείξει ότι σταματά τις χημικές ενώσεις που μεταφέρουν το μήνυμα του πόνου στον εγκέφαλο.
Τι αποκαλύπτει η έρευνα: Οι πρόσφατες μελέτες υποδεικνύουν ότι το πικάντικο μπαχαρικό μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στον έλεγχο του βάρους. ’ρθρο του 2009 στην επιθεώρηση «American Journal of Clinical Nutrition» αναφέρει ότι η καψαϊκίνη βοήθησε τους ανθρώπους που συμμετείχαν να χάσουν κοιλιακό λίπος. Επίσης, το πιπέρι καγιέν φαίνεται ότι ελέγχει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα. Οι συμμετέχοντες σε έρευνα, οι οποίοι κατανάλωσαν έναν γεύμα που περιείχε ορισμένη ποσότητα καψαϊκίνης, εμφάνισαν υψηλότερα επίπεδα από μια ορμόνη που ελέγχει το σάκχαρο και μικρότερα από την γκρελίνη, την «ορμόνη της πείνας», από εκείνους που κατανάλωσαν ένα ήπιο γεύμα, χωρίς πικάντικες γεύσεις, σύμφωνα με την επιθεώρηση «American Journal of Clinical Nutrition».
Πώς θα ωφεληθείς: Η τακτική χρήση του κόκκινου πιπεριού βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος, ενώ ενδέχεται να βοηθά και στις εγκεφαλοπάθειες, αλλά και στις ψυχικές παθήσεις, τις καρδιοπάθειες, τα προβλήματα από κακή πέψη (διεγείρει την έκκριση των γαστρικών υγρών, αλλά και την παραγωγή των πεπτικών ενζύμων του παγκρέατος και της χολής από το ήπαρ) και τις αρθρίτιδες. Τέλος, βοηθά αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση των αιμορραγιών. Πρόσφατη έρευνα από το Παν/μιο του Νότιγχαμ έδειξε ότι η καψαϊκίνη επιτίθεται στην ενεργειακή πηγή όλων των καρκινικών κυττάρων. Τέλος, χρησιμοποιείται ευρέως ως δραστικό συστατικό θερμαντικών αλοιφών και θεραπειών για την ψωρίαση. Το μόνο μειονέκτημα βρίσκεται στο ότι δεν έχει οριστεί ακόμη η δοσολογία που θα θέσει το βάρος μας υπό έλεγχο. Παρ όλα αυτά οι ειδικοί συστήνουν να χρησιμοποιούμε ψιλοκομμένο πιπέρι καγιέν σε όσο περισσότερα φαγητά μπορούμε.
Μαϊντανός
Για την ενίσχυση του ουροποιητικού
Τι λέει η παράδοση: Η ρίζα του μαϊντανού μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις ασθένειες της ουροδόχου κύστης, έγραφε ο βοτανολόγος John Parkinson σε μια συνταγή που ετοίμαζε για τη βασίλισσα της Αγγλίας εν έτει 1629. Αιώνες αργότερα, το σύγγραμμα του Boericke, «Homeopathic Materia Medica», πρότεινε τη θεραπεία με μαϊντανό σε προβλήματα του ουροποιητικού συστήματος, κάτι στο οποίο συμφωνούσε και η ομάδα των φυσικοπαθητικών γιατρών, οι οποίοι αποκαλούνταν The Eclectics στο σύγγραμμά τους The Eclectic Materia Medica, Pharmacology and Therapeutics. Πάντως, σύμφωνα με τον J. Parkinson, αν φας πολύ κρεμμύδι ή άλλα πικάντικα μπαχαρικά, ο μαϊντανός είναι η λύση που θα δροσίσει τον οισοφάγο σου και θα σε απαλλάξει (και τους γύρω σου, εννοείται) από τη δυνατή μυρωδιά τους.
Τι αποκαλύπτει η έρευνα: Το 2002 η επιθεώρηση «World Journal of Urology» δημοσίευσε άρθρο του Yarnell, το οποίο ανέφερε ότι μια σειρά από μελέτες πάνω σε ζώα έδειξαν ότι ο μαϊντανός όντως βελτιώνει τη λειτουργία του ουροποιητικού. Άλλωστε, η Γερμανική Επιτροπή Ε, ένα θεσμικό όργανο για την υγεία, έχει αποδεχτεί τη χρήση μαϊντανού σε περιπτώσεις κυστίτιδας και άλλων διαταραχών του ουροποιητικού.
Πώς θα ωφεληθείς: Ο μαϊντανός είναι πλούσιος σε μέταλλα και περιέχει περισσότερο σίδηρο από οποιοδήποτε άλλο πράσινο λαχανικό. Είναι πηγή βιταμινών Α και Β και περιέχει τρεις φορές περισσότερη βιταμίνη C απ ό,τι τα εσπεριδοειδή. Ο μαϊντανός είναι διουρητικός και άρα καλός για τα νεφρά και την πέτρα στην ουροδόχο κύστη. Είναι πολύ καλό εμμηναγωγό. Τέλος, προλαμβάνει τη ρευματοπάθεια και βοηθά στην αντιμετώπιση πρησμένων αδένων. Αν αισθάνεσαι κάποια ενόχληση στο ουροποιητικό σύστημα, προσπάθησε να πίνεις 3 φλιτζάνια ρόφημα μαϊντανού που θα φτιάξεις με
Πεντάνευρο
Ο φίλος της επιδερμίδας
Τι λέει η παράδοση: Το Αρνόγλωσσο (επιστημονικά Plantago major I και P. Lagopus I) ή κοινώς πεντάνευρo έχει μεγάλα πλατιά σκουροπράσινα φύλλα και πικρή γεύση παρόμοια με αυτή του σπανακιού. Ο Hildegard von Bingen ένας Βενεδικτίνος μοναχός και θεραπευτής, το χρησιμοποιούσε ως καταπραϋντικό για τα τσιμπήματα των εντόμων και αναφέρεται σε αυτό στη φημισμένη πραγματεία του Physica. Οι ιθαγενείς Αμερικανοί το χρησιμοποιούσαν σε μορφή κρέμας για να επουλώσουν πληγές από δαγκώματα, καψίματα, χτυπήματα κ.ά. Σε μερικούς πολιτισμούς πριν πολλά χρόνια χρησιμοποιούνταν ως πανάκεια για κάθε ασθένεια. Παραδοσιακά χρησιμοποιούνταν και για να αποτρέψει τη μητρική αιμορραγία μετά από τον τοκετό. Οι θεραπευτικές του ιδιότητες αναφέρονται από το Διοσκουρίδη, το Γαληνό και άλλους εξαιρετικούς διάσημους γιατρούς. Παλαιότερα στην Ευρώπη το χρησιμοποιούσαν για τη θεραπεία από τα δαγκώματα των τρελών σκυλιών, του ίκτερου, της επιληψίας, της λέπρας και της φυματίωσης.
Τι αποκαλύπτει η έρευνα: Οι ερευνητές διαπίστωσαν μέσα από τις έρευνές τους τις αντιμικροβιακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες του πεντάνευρου. Το φυτό βοηθά στην άμεση επούλωση των πληγών και σκασιμάτων στο δέρμα, είναι αντικαταρροϊκό και αποχρεμπτικό, δηλαδή ωφέλιμο σε παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος (βήχα, κοκίτη, βρογχικό άσθμα, βρογχίτιδα, φυματίωση, αναπνευστική καταρροή). Είναι διουρητικό, δηλαδή ωφέλιμο σε παθήσεις του ήπατος, των νεφρών και της ουροδόχου κύστης, αλλά και της αιμορραγίας του ουροποιητικού συστήματος. Είναι στυπτικό και ωφέλιμο στη διάρροια, τη δυσκοιλιότητα, την κυστίτιδα, τη γαστρίτιδα, την κολίτιδα, τα πεπτικά έλκη, τη δυσεντερία και το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου.
Πώς θα ωφεληθείς: Επειδή δεν είναι και τόσο εύκολο να το αναγνωρίσεις όταν φύεται ελεύθερα στους αγρούς, είναι προτιμότερο να το αναζητήσεις σε ένα κατάστημα βιολογικών προϊόντων. Για τις παθήσεις του αναπνευστικού αλλά και για το κρυολόγημα χρησιμοποιούμε έγχυμα από πεντάνευρο 1-3 φορές την ημέρα. Αφέψημα της ρίζας του χρησιμοποιείται κατά του σακχαρώδη διαβήτη. Για τις φουσκάλες στα πόδια από το περπάτημα, βάζουμε λίγα φύλλα πεντάνευρου μέσα στα παπούτσια και για τα σκασίματα του δέρματος βουτάμε ένα κομμάτι καθαρού υφάσματος σε ζεστό υγρό όπου έχουμε βράσει το πεντάνευρο και το αφήνουμε πάνω στην πληγή για 30 λεπτά, σύμφωνα με τον Different Cloud. Μπορούμε επίσης να φτιάξουμε αλοιφή και να τη χρησιμοποιήσουμε ως κρέμα νυκτός για τις ρυτίδες. Το πεντάνευρο είναι ασφαλές στη χρήση του.
Προσοχή: Επειδή το πεντάνευρο είναι ένα ισχυρό πηκτικό, θα πρέπει να αποφεύγεται στις περιπτώσεις ασθενών που λαμβάνουν αντιπηκτικά ή από εκείνους που είναι επιρρεπείς σε θρομβώσεις.
Λευκαγκαθιά
Ώθηση στην Καρδιά
Τι λέει η παράδοση: Εδώ και εκατοντάδες χρόνια, από την Κίνα ως την Ευρώπη, τα πράσινα φύλλα με τα λευκά ή ροζ άνθη της λευκαγκαθιάς έχουν χρησιμοποιηθεί για να δυναμώσουν το καρδιαγγειακό σύστημα. «Επιδρούν στο μυ της καρδιάς», είχε πει ο Boericke στις αρχές του 20ού αιώνα και τα συνταγογραφούσε όταν έκρινε ότι οι μύες της καρδιάς είναι αδύναμοι και εξαντλημένοι. Η λευκαγκαθιά αποτελεί ένα παραδοσιακό φυτό για πολλές ευρωπαϊκές και ασιατικές χώρες. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η πρώτη αναφορά της γίνεται τον 1 μ.Χ. αι. από τον Διοσκουρίδη, Ρωμαίο φυσιολόγο, γνωστό ως θεμελιωτή της Φαρμακολογίας, στο De Materia Medica, το πιο διάσημο φαρμακευτικό εγχειρίδιο για τους επόμενους 16 αιώνες.
Τι αποκαλύπτει η έρευνα: Οι πρόσφατες έρευνες αποδεικνύουν ότι αποτελεί μία πολύ πλούσια πηγή φυσικών αντιοξειδωτικών. Είναι το μόνο γνωστό έως τώρα φυτό που περιέχει μια μεγάλη ποικιλία αντιοξειδωτικών όπως βιταμίνη E και άλλα παράγωγά της, βιταμίνη C, βήτα καροτίνη και άλλα καροτινοειδή όπως λυκοπένιο και σελήνιο. Επίσης, αυξάνει τη ροή του αίματος στις αρτηρίες και μειώνει τις εκδηλώσεις στεφανιαίας νόσου. Οι θεραπευτικές ιδιότητες της λευκαγκαθιάς εκτι΅ούνται ιδιαίτερα. Το έλαιο της μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διάφορες δερματικές παθήσεις όπως εκζέματα, εγκαύματα, πληγές και δερματικές βλάβες από ακτινοβολία UV. Οι μελέτες επίσης έχουν δείξει ότι τα φλαβονοειδή που περιέχει εμποδίζουν γενικώς την εμφάνιση καρδιακών παθήσεων.
Πώς θα ωφεληθείς: Εάν υπάρχει διαπιστωμένο καρδιακό νόσημα, υψηλή αρτηριακή πίεση ή ιστορικό καρδιακής ανεπάρκειας σίγουρα βρίσκεσαι υπό την παρακολούθηση ενός ειδικού. Ζήτησέ του να σε συμβουλέψει σχετικά με το πώς μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη λευκαγκαθιά, σε μορφή ροφήματος, αφεψήματος ή κάψουλας. Οι έρευνες πάντως έδειξαν οφέλη για την καρδιά από την κατανάλωση 60 mg, 3 φορές τη μέρα.
Βασιλικός: Ανακουφίζει από τους στομαχικούς σπασμούς, τη ναυτία αλλά και τη δυσκοιλιότητα.
Πιπερόριζα (τζίντζερ): Έχει αποχρεμπτικές ιδιότητες και βοηθά στην αντιμετώπιση του βήχα και του κρυολογήματος. Οι φρέσκες ρίζες έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και καταπραΰνουν τους πόνους των αρθρώσεων.
Δεντρολίβανο: Το ρόφημα είναι αποτελεσματικό για το κρυολόγημα, την κόπωση και τους πονοκεφάλους.
Δυόσμος: Βοηθά στα πεπτικά προβλήματα. Ο δυόσμος σε ξηρή μορφή μπορεί να σε ανακουφίσει από το φούσκωμα.
Τσουκνίδα: Είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη σε όσους πάσχουν από χρόνια και οξεία νεφρίτιδα, έλκος στομάχου, βρογχικές παθήσεις, αλλά και χρόνιες διάρροιες.
Κανέλα: Βοηθά στην πέψη.
Φυσικά
τα περισσότερα βότανα (και πολλά άλλα) θα τα βρείτε στο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου