Ιταλικό δικαστήριο δικαίωσε τον αγώνα χιλιάδων γονιών απ'όλο
τον κόσμο και δίκασε υπέρ ενός ακόμα θύματος του τριπλού εμβολίου.
Ας ελπίσουμε πως πολλοί γονείς θα αποφασίσουν να πάνε στα δικαστήρια να παλέψουν για το δίκιο των παιδιών τους.
Ας ελπίσουμε πως πολλοί γονείς θα αποφασίσουν να πάνε στα δικαστήρια να παλέψουν για το δίκιο των παιδιών τους.
Σύμφωνα με έναν ευρέως διαδεδομένο υπολογισμό, 1 στα 166 είναι το ποσοστό των παιδιών που πάσχουν από αυτισμό. Το ποσοστό αυτό είναι εξαιρετικά υψηλό σε σύγκριση με το 1 στα 2.500 που παραδέχονταν οι ερευνητές για δεκαετίες. Σε χρονικό διάστημα μίας δεκαετίας – από το 1993 μέχρι το 2003 – οι στατιστικές του Αμερικανικού Υπουργείου Παιδείας παρουσίασαν μία αύξηση του ποσοστού των αυτιστικών παιδιών, της τάξεως του 657% σε εθνικό επίπεδο.
Χωρίς να αποτελεί έκπληξη, αυτά τα αυξημένα ποσοστά οδήγησαν πολλούς ερευνητές και ακαδημαϊκούς να κάνουν λόγο για μία «επιδημία αυτισμού». Ο Dan Burton, από την Ιντιάνα, δήλωσε επίσης το 2001 πως «έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία επιδημία.» Τι συμβαίνει, όμως, πραγματικά;
Πριν προσπαθήσουμε να δώσουμε μία απάντηση στην ερώτηση, θα πρέπει πρώτα να δούμε λίγο το ιστορικό. Ο αυτισμός είναι μία σοβαρή διαταραχή που διαγιγνώσκεται στη βρεφική ηλικία. Άτομα με αυτισμό αντιμετωπίζουν προβλήματα στην ομιλία , στις κοινωνικές επαφές και στη φαντασία. Όλοι οι αυτιστικοί ανεξαιρέτως παρουσιάζουν πρόβλημα στην επικοινωνία , ενώ πολλοί είναι μουγγοί. Δεν έχουν ποτέ στενές επαφές με άλλα άτομα και προτιμούν να κλείνονται στον δικό τους πνευματικό κόσμο. Ασχολούνται με πολύ συγκεκριμένες και επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες ενώ δεν δέχονται με τίποτα να ασχοληθούν με κάτι διαφορετικό. Γύρω στα 2/3 των αυτιστικών παρουσιάζουν νοητική στέρηση, ενώ άγνωστο παραμένει γιατί τα περισσότερα αυτιστικά άτομα είναι αγόρια.
Τα αίτια του αυτισμού παραμένουν αινιγματικά, εντούτοις μελέτες σε δίδυμα παιδιά έδειξαν πως οι γενετικοί παράγοντες παίζουν σημαντικότατο ρόλο, χωρίς όμως να θεωρούνται και οι μοναδικοί υπαίτιοι για τη ραγδαία και πρωτοφανή ανάπτυξη της ασθένειας σε λίγα μόνο χρόνια. Ως αποτέλεσμα, οι ερευνητές στράφηκαν και προς τους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Στους αιτιολογικούς παράγοντες συγκαταλέγονται τα αντιβιοτικά, οι ιοί, οι αλλεργίες, η έντονη επιθυμία των γονέων με ελαφρά αυτιστικά χαρακτηριστικά να τεκνοποιήσουν, αλλά και, βάσει μίας πρόσφατης μελέτης, τα αυξημένα ποσοστά των ωρών που βλέπουν τα παιδιά τηλεόραση. Ελάχιστα από αυτά τα αίτια έχουν μελετηθεί συστηματικά, με την πλειονότητά τους να παραμένουν σε υποθετικό επίπεδο.
Video
Αποτελούν πρόβλημα τα εμβόλια;
 |
| Andrew Wakefield |
Ένας περιβαλλοντικός παράγοντας, που θεωρείται ως πιθανός ένοχος του αυτισμού, κέντρισε το μεγαλύτερο ενδιαφέρων των επιστημόνων. Ο παράγοντας αυτός είναι τα εμβόλια. Με μία πρώτη ματιά, τα εμβόλια μπορούν να θεωρηθούν υπαίτια για την επιδημία. Τα συμπτώματα του αυτισμού γίνονται τυπικά εμφανή λίγο μετά την ηλικία των δύο μηνών, τότε που τα βρέφη κάνουν τα πρώτα τους εμβόλια για να αναπτύξουν αντισώματα για διάφορες ασθένειες. Πολλοί γονείς ανέφεραν πως τα παιδιά τους εμφάνισαν συμπτώματα αυτισμού μετά τον εμβολιασμό τους είτε με εμβόλιο κατά της παρωτίτιδας, της ιλαράς και της ερυθράς (γνωστό και ως εμβόλιο MMR) είτε με εμβόλιο που περιείχε την τοξική ουσία thimerosal, ένα συντηρητικό του εμβολίου που περιέχει υδράργυρο.
Ένα μεγάλο μέρος του θορύβου που επικράτησε γύρω από τη σχέση εμβολίων και αυτισμού προκλήθηκε από την μεγάλη έρευνα που διεξήγαγε το 1998 ο Βρετανός γαστρεντερολόγος Andrew Wakefield και οι συνεργάτες του σε 12 παιδιά. Η μελέτη αποκάλυψε πως τα συμπτώματα του αυτισμού εμφανίζονταν λίγο μετά τον εμβολιασμό των παιδιών με το εμβόλιο MMR. Αξίζει σε αυτό το σημείο να σημειωθεί πως 10 από τους 13 συγγραφείς της μελέτης ανακάλεσαν από τότε τα αποτελέσματά της.
Πηγή άρθρου: http://www.paidiatros.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου